Кӯдак намехоҳад куртаро пӯшад, дар мағоза гиря мекунад, бозичаашро намедиҳад, каломи калонсолонро мебурад ва бе сабаб гиря мекунад.
Шумо инро шояд таҷриба кардаед?
Барои бисёр волидон чунин рафтор боиси ташвиш, асабонӣ ё эҳсоси гунаҳгорӣ мешавад. Аммо муҳим аст донем: дар аксари ҳолатҳо чунин рафтор «ҷанҷолсозӣ» нест, балки нишондиҳандаи рушди дохилии кӯдак аст.
Кӯдакон на танҳо ҷисман, балки равонӣ, эҳсосотӣ ва иҷтимоӣ низ рушд мекунанд. Ва ҳар як марҳилаи ин рушд метавонад бо «рафтори душвор» ҳамроҳ шавад.
Барномаи Bebbo ба волидон кӯмак мекунад бифаҳманд, ки дар ҳар синну сол бо кӯдак чӣ рӯй медиҳад ва чӣ гуна метавон ӯро дастгирӣ кард.
Бӯҳронҳои рушд: ин чист?
Бӯҳрон — марҳилаи тағйироти амиқ дар рушди кӯдак аст, вақте ки ӯ ба зинаи нав мегузарад: мустақил шудан мехоҳад, эҳсосотро баён кардан ё муносибатро бо дигарон омӯхтанро ёд мегирад. Дар чунин лаҳзаҳо ӯ дарунан ноором мешавад ва рафтораш дигар мешавад.
Бӯҳронҳои маъмули синнӣ:
-
1-сола: қадамҳои аввал, «не» гуфтан, кӯшиши мустақилона амал кардан
-
3-сола: ташаккули эҳсоси «ман», мухолифат бо қоидаҳо, мубориза барои мустақилият
-
5–6 сола: эҳсоси шадиди адолат, хоҳиши шинохта шудан, талош барои идораи эҳсосот
Агар калонсолон чунин рафторро танҳо ҳамчун «гӯш накардан» бинанд, метавонанд ба ҷанҷол ва муноқиша мусоидат кунанд. Аммо агар мо дарк кунем, ки дар паси рафтор эҳтиёҷе ниҳон аст, метавонем ба кӯдак дар гузаштан аз ин марҳила кӯмак кунем.
Чӣ гуна капризро аз эҳтиёҷ фарқ кунем
| Инкор | Эҳтиёҷ |
|---|---|
| Ширинӣ мехоҳад, зеро дид | Шояд гурусна аст, хаста шудааст ё таваҷҷӯҳ мехоҳад |
| Намехоҳад аз кӯча ба хона баргардад | Хурсанд аст, ки озод аст ва намехоҳад фаъолиятро қатъ кунад |
| Гиря мекунад ва худро мезанад | Ноумед шудааст, мехоҳад кӯмак гирад |
Кӯдакон эҳсосотро бо калимаҳо не, балки бо рафтор баён мекунанд. Ва аксаран паси «қаҳр» он чизест, ки онҳо ҳанӯз гуфта наметавонанд.
Волид чӣ кор карда метавонад
-
Бозистед ва назар кунед: сабаби вокуниш чист? Ин ҳақиқатан инкор аст — ё хастагӣ, гуруснагӣ, ҳавас?
-
Эҳсосотро номбар кунед: «Ту асабонӣ шудӣ, зеро намехоҳӣ куртаро пӯшӣ?» — кӯдак тадриҷан ба шинохт ва баёни эҳсосот одат мекунад
-
Имкони интихоб диҳед: «Аввал куртаро мепӯшӣ ё тоқиро?» — эҳсоси назорат монеаи муқовиматро кам мекунад
-
Чорчӯбаро нигоҳ доред: меҳрубонӣ маънои «имкон додани ҳама чиз»-ро надорад. Кӯдак бояд бинад, ки волидайн боэътимод ва устуворанд
-
Оромиро нигоҳ доред: калонсолон бояд «якор» бошанд. Агар кӯдак асабонӣ бошад ҳам, ӯ ба суботи шумо ниёз дорад
Bebbo чӣ гуна кӯмак мекунад
Дар барномаи Bebbo шумо пайдо мекунед:
-
Шарҳи марҳилаҳои синнӣ: дар синни 2, 3, 5 сола чӣ гуна тағйиротҳо рух медиҳанд ва чӣ гуна ба рафтор таъсир мерасонанд
-
Маслиҳатҳои равоншиносон: чӣ гуна ба қаҳр, тарс, исён ва «бадрафторӣ» посух додан
-
Бозиҳо ва машғулиятҳо барои рушди зеҳни эҳсосотӣ: омӯзиши баёни эҳсосот, ба воситаи расмкашӣ ва бозӣ
-
Тавсияҳо барои реҷаи рӯз, ғизо ва гузариши мулоим байни фаъолиятҳо — бисёр вақт «гӯш накардан» сабаби хастагӣ ва таҳрикетобии кӯдак аст
Хулоса
Вақте кӯдак «гӯш намекунад», ин на ҳамеша мушкил аст. Аксаран — ин нишонаи рушди ӯст.
Вазифаи калонсол — дар паҳлӯи ӯ будан, фаҳмидан, фаҳмонидан ва дастгирӣ кардан аст.
Бо Bebbo шумо метавонед на танҳо рафтори кӯдакро бифаҳмед, балки ҳар марҳилаи муҳими рушди ӯро бо эътимод ва меҳрубонӣ гузаред.
Bebbo-ро боргирӣ кунед — ва кӯдаки худро бо фаҳмиш ва эҳтиром тарбия намоед.