1000 рӯзи аввал — пояест, ки тамоми рушди минбаъдаи кӯдак бар он бунёд меёбад. Дар ҳамин давра функсияҳои асосии майна ташаккул меёбанд, асоси зеҳни эҳсосотӣ, малакаҳои ҳаракатӣ ва нутқ гузошта мешаванд. Фаҳмидани он, ки бо кӯдак дар ин солҳо чӣ мегузарад, ба волидон имкон медиҳад рушди ӯро дастгирӣ намоянд.

Чаро маҳз 1000 рӯз?

1000 рӯз — ин давра аз лаҳзаи ҳомиладорӣ то синни дусолагии кӯдакро дар бар мегирад. Тадқиқотҳои муосир нишон медиҳанд, ки дар ҳамин вақт майна бо суръати бесобиқа рушд мекунад: ҳар сония то 1 миллион пайванди нави нейронӣ пайдо мешавад. Ин «равзанаи имконот» аст, ки муҳити атроф, таваҷҷуҳ ва нигоҳубини волидон метавонанд ба саломатӣ, зеҳн ва рафтори кӯдак дарозмуддат таъсир расонанд.

Рушди майнаи кӯдак

0–6 моҳ: асосҳои ҳиссиёт ва идрок гузошта мешаванд. Кӯдак чеҳраҳоро мешиносад, ба садоҳо ҷавоб медиҳад, нигоҳро мутамарказ мекунад. Муҳим аст, ки бо ӯ тамоси визуалӣ барқарор карда шавад, сӯҳбат ва суруд хонда шавад.

6–12 моҳ: хотира, диққат ва ҳамоҳангии ҳаракат рушд меёбанд. Кӯдак мехоҳад оламро омӯзад: хазидан, гирифтан, тақлид карданро оғоз мекунад.

12–24 моҳ: робита миёни марказҳои нутқ ва ҳаракат ташаккул меёбад. Кӯдак калимаҳои аввалинро меомӯзад, рафтораш мақсаднок мешавад.

24–36 моҳ: қисматҳои пеши майна фаъолона рушд мекунанд — маҳз онҳо барои банақшагирӣ, идораи эҳсосот ва рафтори огоҳона масъуланд. Кӯдак мустақилтар мешавад ва малакаҳои иҷтимоии ӯ ташаккул меёбанд.

Чӣ дигар рӯй медиҳад дар ин солҳо

Рушди эҳсосотӣ: кӯдакон эҳсосотро мешиносанд, эҳсоси вобастагӣ ба волидайн ташаккул меёбад. Тамоси эмпатикӣ ва устувор хеле муҳим аст.

Моторика: аз инъикосҳои содда то роҳгардии устувор ва ҳаракатҳои дақиқи даст — ҳар марҳила аҳамияти худро дорад. Бозӣ ва озодии ҳаракат кӯмак мекунанд мушакҳо ва ҳамоҳангии ҳаракат рушд ёбанд.

Ғизо ва хоб: ғизои дуруст ва реҷаи мунтазами хоб барои рушди майна ва ҷисм хеле муҳиманд. Маҳз дар ин давра одатҳои солими ғизоӣ ташаккул меёбанд.

Чӣ гуна бо Bebbo ҳеҷ чизро аз даст надиҳем

Барои он ки рушди кӯдакро пайгирӣ намоед ва фаҳмед, ки дар ҳар марҳила ба ӯ чӣ лозим аст, барномаи Bebbo ба волидон воситаҳои қулай пешниҳод мекунад:

Трекери марҳилаҳои рушд
Кӯмак мекунад бифаҳмед, ки дар кадом синну сол кадом малакаҳо бояд пайдо шаванд — аз нигоҳ кардани чашм то калимаҳои аввал ва қадамҳои нахустин. Шумо метавонед пешрафти кӯдакро қайд намоед ва тавсияҳо гиред.

Трекери афзоиш
Қад ва вазни кӯдакро сабт кунед, бо стандартҳои ҷаҳонӣ муқоиса намоед ва тағйиротҳоро пайгирӣ кунед.

Трекери эмгузаронӣ ва журналҳои муоинаи тиббӣ
Ба шумо ёдрас мекунад, ки кай эмгузаронӣ ва муоинаҳои тиббӣ лозиманд ва ҳамаи маълумотро дар як ҷо нигоҳ медорад — осон ва боэътимод.

Бозиҳо ва машқҳои шахсӣ барои рушд
Дар ҳар марҳилаи синнӣ барнома фаъолиятҳое пешниҳод мекунад, ки барои рушди нутқ, ҳаракат, диққат ва эҳсосот мутобиқанд.

Хулоса

Се соли аввал — давраи таъйинкунандаи ҳаёти кӯдак аст. Маҳз дар ҳамин вақт меҳрубонӣ, таваҷҷуҳ ва дастгирии волидон таъсири амиқ мегузорад. Аммо дар ритми муосир осон аст чизе аз ёд равад. Барномаи Bebbo ба волидон кӯмак мекунад, ки дар ин роҳ итминон дошта бошанд: онҳо ба фарзанди худ аз рӯзҳои аввал беҳтаринро медиҳанд.

Bebbo-ро боргирӣ кунед — ва барои кӯдаки худ равзанаи имкониятҳоро имрӯз боз намоед.